Partijen verschillen van mening over op basis van hoeveel uren zorg een PGB vv aan verzoekster moet worden toegekend. Ook zijn zij het niet eens over de periode waarin verzoekster recht heeft op een PGB vv. De commissie beslist dat niet evident is dat verzoekster niet redelijkerwijs is aangewezen op het geïndiceerde aantal uren zorg. Verzoekster heeft daarom recht op een PGB vv conform de gestelde indicatie. De zorgverzekeraar is - in afwijking van het bepaalde in zijn verzekeringsvoorwaarden - voorts gehouden hierbij 14 augustus 2018 als ingangsdatum te hanteren. Verzoekster heeft echter geen aanspraak op een PGB vv voor de periode van 3 oktober 2018 tot 1 april 2019, omdat zij toen recht had op zorg vanuit de Wet langdurige zorg (Wlz) en de Wlz een voorliggende voorziening vormt. Zij heeft evenmin aanspraak op een PGB vv in de periode vanaf 1 april 2019 voor zover zij op grond van de Wlz aanspraak heeft gemaakt of had kunnen maken op zorg.

Volledig document openen (pdf)