Op 18 december 2019 is in deze zaak de tussenuitspraak uitgebracht. Naar aanleiding hiervan heeft verzoeker een machtiging verleend aan de ziektekostenverzekeraar. De ziektekostenverzekeraar heeft vervolgens via zijn alarmcentrale geprobeerd informatie op te vragen bij het ziekenhuis in Afghanistan. Door het ziekenhuis is echter meegedeeld dat hij geen gegevens heeft van verzoeker of de opname.
Een nota moet zo zijn gespecificeerd, dat de ziektekostenverzekeraar hieruit direct kan opmaken welke vergoeding hij moet verlenen. Omdat dit bij de nota van het ziekenhuis in Afghanistan niet het geval is, komt de nota niet voor vergoeding in aanmerking. Met name ontbreken het behandelplan en een toelichting van de behandelend arts op de duur van de opname.
De commissie is van oordeel dat dit in de risicosfeer van verzoeker ligt. Wie aanspraak maakt op vergoeding zal de hiervoor noodzakelijke bewijsstukken moeten overleggen. Dat de ziektekostenverzekeraar hier niet direct naar heeft gevraagd, maakt dit niet anders. Verzoeker moest er rekening mee houden dat de beschikbare, beperkte gegevens niet toereikend zouden kunnen zijn. Met de tussenuitspraak is de bewijslastverdeling ter zake niet veranderd.

Volledig document openen (pdf)